Sömürgeciliğe 1534 yılında başlayan Fransa, Kuzey Amerika, Antil adaları, Doğu Hindistan’ın bir bölümü ve Afrika’nın önemli kısmını nüfuz alanına aldı. İnsan katliamını da zirveye çıkartacağı Afrika’da etkisini artıran Fransa, bu bölgede İngiltere ile birlikte mutlak söz sahibi oldu.
Fransa, 1830’dan itibaren ise Hindiçin (Laos, Kamboçya, Vietnam), Yeni Kaledonya, Fransız Polonezyası gibi yeni sömürgeler elde etti.
Cezayir (1830), Gabon (1839), Moritanya (1854), Senegal (1854), Gine (1855), Fildişi Sahili (1855), Kongo
(1859), Mali (1883), Madagaskar (1896), Benin (1899), Burkina Faso (1896), Togo (1884-Almanya, 1918-Fransa), Çad (1900) ve Nijer (1900) gibi pek çok ülke Fransa’nın kontrolüne geçti.
Mali, 19. yüzyılın sonuna doğru tamamen Fransız kontrolünün altına girerek, Fransız Sudan’ın bir parçası haline geldi.
1959’da Mali, Senegal ile Mali Federasyonu olarak bağımsızlığını kazandı.
Fransa, Mali’nin yıllar içinde kaybettiği toprakları geri almak için adım atmasına 2013’de ‘Serval Operasyonu’ ile ortak oldu.
Fransa’nın başarısızlığı tam bağımsızlık isteyen Mali için de fırsat oldu. BM’den sonra Almanya da Afrika’ya inmek için bunu bir fırsat bildi ve Mali’yi destekledi.
BAYRAKTAR AKINCI İLE YENİ ANAYASA
Tam bağımsız Mali için önce Fransız askerlerini kovuldu ardından Büyükelçi’ye yol verildi. Ayaklarının üzerinde durmaya başlayan Mali, en büyük desteği Türkiye’den gördü.
Türkiye’nin kendilerini sömürmek yerine karşılıklı kazanç anlaşması sunması Mali’ye de güç kattı.
Mali şimdi de Fransızcayı resmi dil olmaktan çıkardı. Devlet Başkanı Albay Assimi Goita, yeni Anayasa’yı, masasına Bayraktar Akıncı maketini koyarak imzaladı.